ACC, ACCENT (Automatic Code Compiler for Extended Notation) adıyla da bilinen, 1960’ların sonlarında geliştirilen bir derleyici dili ve assembly dili türevidir. ACC’nin temel amacı, daha düşük seviyeli dillere kıyasla donanım erişimini sağlarken kod yazımını kolaylaştırmaktır. Assembly diline benzer yapısıyla, daha yüksek seviyede ve karmaşık işlemleri mümkün kılacak bir araç olarak geliştirilmiştir.

ACC’nin Özellikleri

ACC’nin, özellikle gömülü sistem programlamasında kullanılan birçok düşük seviyeli dili etkileyen bazı temel özellikleri vardır:

1. Makineye Yakınlık: ACC, donanım seviyesinde işlemler yapmak için yazılmış bir dil olup, makineye yakın bir seviyede programlama yapmayı sağlar. Bu, performansı artırır ve donanım kaynaklarına erişimi kolaylaştırır.
2. Taşınabilirlik: ACC, farklı donanım platformları arasında daha taşınabilir bir yapı sağlamayı amaçlar. Assembly dili gibi her donanıma özel yazılması gerekmez; bu nedenle, benzer işlemciler arasında taşınabilirlik sağlar.
3. Makro ve Etiketleme: ACC, işlemleri ve komutları düzenlemek için makrolar ve etiketleme desteği sunar. Bu özellikler, kodun düzenli olmasını sağlar ve modüler programlama yöntemlerini teşvik eder.
4. Düşük Bellek Kullanımı: ACC, gömülü sistemler gibi sınırlı bellek kaynaklarıyla çalışacak şekilde optimize edilmiştir. Bu sayede, belleği verimli kullanır ve yüksek performans gerektiren uygulamalarda tercih edilir.

ACC’nin Kullanım Alanları

ACC, özellikle gömülü sistemler, işletim sistemlerinin düşük seviyeli bileşenleri ve donanım sürücüleri gibi alanlarda tercih edilmiştir. Bu tür alanlarda donanımın doğrudan kontrol edilmesi gereklidir, bu yüzden ACC gibi düşük seviyeli bir dil kullanılması mantıklıdır. ACC’nin yaygın olarak kullanıldığı bazı alanlar şunlardır:

• Donanım Sürücüleri: Donanım sürücülerinde yüksek performans gerektiği için ACC gibi dillere ihtiyaç duyulur.
• Gömülü Sistemler: Sınırlı kaynaklarla çalışılan gömülü sistemlerde ACC’nin düşük bellek tüketimi, verimlilik açısından önemlidir.
• İşletim Sistemi Bileşenleri: İşletim sistemlerinin çekirdek bileşenlerinde, donanımla doğrudan iletişim için ACC kullanılmıştır.

Örnek Kod: ACC’de Basit Bir Kod Yapısı

ACC, assembly benzeri bir dile sahip olduğundan dolayı, basit bir sayı toplama programı aşağıdaki gibi olabilir:

; İki sayıyı toplayan basit bir ACC örneği

LOAD R1, 5        ; R1 kaydına 5 yükle
LOAD R2, 10       ; R2 kaydına 10 yükle
ADD R3, R1, R2    ; R1 ve R2'yi topla ve sonucu R3'e kaydet
STORE R3, 20      ; Sonucu bellek adresi 20'ye kaydet

Bu örnekte:

• LOAD komutu ile kayıtçılara değerler yüklenir.
• ADD komutu ile iki değer toplanır.
• STORE komutu ile sonuç belirli bir bellek adresine kaydedilir.

ACC’nin Avantajları ve Dezavantajları

Avantajları:

• Performans: ACC, donanıma yakın bir dil olduğu için düşük seviyeli işlemlerde yüksek performans sağlar.
• Bellek Verimliliği: Sınırlı bellek alanını verimli kullanır, bu nedenle gömülü sistemlerde idealdir.
• Donanım Kontrolü: Donanıma doğrudan erişim sağlaması, donanımla etkileşimin önemli olduğu alanlarda avantajlıdır.

Dezavantajları:

• Zorlayıcı Söz Dizimi: Assembly dili benzeri bir söz dizimine sahip olduğundan öğrenilmesi ve kullanılması karmaşıktır.
• Hata Ayıklama Zorluğu: Düşük seviyeli dillerde hata ayıklamak zor olabilir, bu nedenle ACC ile çalışırken hata ayıklama süreci karmaşıklaşabilir.
• Modern Alternatiflerin Var Olması: Modern diller ve araçlar ACC’nin işlevlerini daha kolay ve hızlı bir şekilde yapabilir, bu yüzden günümüzde kullanımı azalmıştır.

ACC, düşük seviyeli programlama ve donanım kontrolü gereken durumlarda bir zamanlar popüler bir seçimdi. Özellikle gömülü sistemler ve donanım sürücüleri gibi performansın kritik olduğu alanlarda tercih edilmiştir. Ancak modern programlama dillerinin yükselişi ile ACC gibi düşük seviyeli diller daha özel kullanımlar için tercih edilmektedir.